Ik heb mijn auto nu ruim 4 jaar.
Toen ik de auto aanschafte had deze iets meer dan 80.000km op de klok.
Inmiddels is er vrij veel aan gedaan.
Alle preventieve aanraders zijn gedaan en hij heeft ook een stage zero gehad.
Onderdeel van deze stage zero is het vervangen van het complete onderstel, inclusief aandrijflijn en alles wat daarbij hoort.
Heb dit met originele onderdelen gedaan, omdat ik de auto zo wilde laten, zoals hij (op de tekentafel) bedoeld was.
Dat deze gelijkwaardig rijdt aan een nieuwe is dan ook niet verbazend.
Echter, ja er is een maar, af en toe had hij last van onverklaarbare trillingen.
Een aantal dealers en Volvo specialisten hebben zich hier al op stuk gebeten.
Hun antwoord was dat er soms trillingen in een auto zijn, welke je nooit gaat vinden.
De wedervraag of Volvo dan auto's bouwt om te trillen resulteerde in een antwoord in de trend van Tja, misschien inruilen voor een andere ?
Dit is geen antwoord, maar een uitvlucht.
Als er een trilling in de auto zit, dan kan hij er ook uit, althans, dit was mijn stelling.
Martin, van MMTS dacht er ook zo over en wilde de uitdaging wel aangaan.
Dat had hij niet tegen dovemansoren verteld.
We zijn lang aan het zoeken geweest en het bleek echt een uitdaging te zijn.
Tijdens een planning van een aankomende meeting zaten Martin, Gery (GS Powerflush) en ondergetekende aan tafel.
Gery heeft veel ervaring vanuit de racerij en uiteraard met automaten, wellicht dat hij nog een idee had.
Na flink filosoferen kwam Gery met een diagnose, het moest uit de bak komen.
De klachten, zoals ik die beschreef zouden uit de koppelomvormer wegkomen, aldus Gery.
Zowel Martin, als ook ikzelf waren behoorlijk verrast door deze uitspraak, omdat je normaal gesproken een defecte koppelomvormer altijd voelt.
Gery beweerde het tegendeel, dit gebaseerd op zijn ervaringen vanuit het verleden.
Ok, zou dus kunnen, maar dit betekende veel sleutelwerk.
Gery zou de revisie organiseren en Martin en ik zouden het sleutelwerk gaan doen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Allereerst zijn we begonnen met het vloeistofvrij maken van de bak.
Hiervoor hebben we de powerflushmachine gebruikt.
Nu kon er een begin gemaakt worden aan het eigenlijke sleutelwerk.
Aangezien de boel toch open lag, meteen maar eens gekeken hoe de inlaat erbij stond.
Het was immers een jaar geleden dat deze een air-intake had gehad.
Nog steeds verassend schoon !
On Topic,
Het gaat de goede kant op, de auto werd steeds kaler....
Hier zijn we bezig met het loshalen van de koppelomvormer, welke nog op de ankerplaat vast zat.
Opmerkelijk, een ging er wel heel erg lastig uit, daarover later meer.
Uiteindelijk, na 2.5 uur hadden we het spul eronderuit.
De bak...
Het verdachte onderdeel, de koppelomvormer...
Wel een kale bedoening zo..
De dag erop ben ik naar CRV Veenendaal geweest, voor de revisie van de koppelomvormer.
Mooi om te zien hoe e.e.a. in zijn werk gaat.
Hier kun je zien hoe ze de oude koppelomvormer openmaken.
En dit is wat je vervolgens te zien krijgt.
Volgens Peter van CRV kon deze goed de oorzaak van de trillingen zijn.
Peter vermelde erbij dat de levensduur nog wel eens wisselt, sommigen zijn bij 100.000 km aan hun eind en sommigen pas bij 400.000 km.
E.e.a. hangt uiteraard ook af van de rijstijl.
Als je naar de pijl kijkt, dan zie je een dunne spoor, dit was het enige contact wat er nog over was !
Lijkt alsof we de boosdoener inderdaad gevonden, nu rest de vraag wat de oorzaak van deze slijtage is geweest.
Deze aardige medewerker met veel ervaring maakt de achterplaat klaar voor het laswerk (het samenstellen gebeurd geautomatiseerd.)
Iets beviel de man niet en hij onderwerpte de achterplaat aan een nadere inspectie.
Het schroefdraad is gaar en hij vroeg mij of er ooit iets met de bak was gebeurd.
Aangezien ik de gehele onderhoudshistorie vanaf dag 1 ken, wist ik dat dit niet het geval was.
Dit was de eerste keer dat de bak van het blok gescheiden was.
Hij attendeerde mij erop dat dit wel eens een fabrieksfout kon zijn.
Het lijkt erop dat de bout er scheef in heeft gezeten en aangezien deze vast worden gezet op moment, kon het wel eens zijn dat deze bout nooit goed vast heeft gezeten.
E.e.a zou je ook terug kunnen zien aan het blok en de ankerplaat.
Als zijn verhaal klopte, dan hadden we hier de veroorzaker van de trillingen definitief gevonden.
CRV wilde geen risico nemen en ging niet door met de revisie, maar kwam met een nieuwe aan.
Dat noem ik service en het geeft ook een goed gevoel.
Omdat de boel toch open lag, hebben we meteen de bak-keerring vervangen, dit uiteraard puur preventief.
Met Martin heb ik het verhaal van CRV doorgesproken en wat blijkt ?
Bullseye !
Hier is duidelijk te zien dat een bout het blok heeft geraakt.
En ja hoor, alle bouten waren bruin, m.u.v. eentje.
Op deze foto is ook te zien dat de bout er nooit goed in heeft gezeten.
Bij de resterende zie je ook duidelijk dat deze wel aan hebben geloten.
Duidelijk is dat Gery het bij het juiste eind had .
De koppelomvormer was inderdaad de boosdoener.
Echter, de oorzaak is een ander verhaal, dit is in de fabriek gebeurd.
Noch Gery, noch Martin waren dit ooit tegengekomen.
Nu we alles boven water hadden, hebben we de boel weer in elkaar gezet.
En hoe rijdt het nu ?
Ik heb bewust een tijdje gewacht, alvorens e.e.a. naar buiten te brengen.
Onbewust houd je rekening met een teleurstelling.
Maar goed, we zijn een tijdje verder nu en de auto rijdt werkelijk super.
Heb er ook merkbaar PK's bijgekregen.
E.e.a geeft wel aan hoe belangrijk kennis en ervaring kunnen zijn.
